Print this page
Nederland 0-3 USA
© Michael W. Rosa | XiPHiAS Photography

Nederland 0-3 USA

Op zaterdagavond was het dan eindelijk zover: het Nederlands team opende haar toernooi met een wedstrijd tegen de huidige Amerikaanse collegetop. Een strak uitverkocht Pim Mulierstadion zag Rob Cordemans zijn rechtmatige plek op de heuvel innemen. Iets na zeven uur landde de eerste pitch in de handschoen van catcher Dashenko Ricardo en kon het bal beginnen.

Cordemans vloog door de eerste inning, waarin hij de eerste drie Amerikanen naar de dugout stuurde met behulp van zijn arsenaal aan verschillende worpen, die hij met een grote hoeveelheid verschillende snelheden over de plaat kan gooien. Daarnaast kreeg hij assistentie van zijn derdehonkman, Stijn van der Meer, die een hardgeslagen bal met zijn lichaam stopte en vervolgens als een streep naar eerstehonkman Vince Rooij gooide.

Cordemans concullega op de heuvel bij Amerika hanteerde een volledig andere tactiek. Waar Cordemans een reeks verschillende pitches tussen de 73 en 84 mijl per uur op de Amerikanen losliet, deed Vanderbilt starter Carson Fulmer aan ‘country hard ball’; de ene na de andere 97 mijl per uur (156 km per uur) fastball vloog uit zijn hand. Fulmer en Cordemans toonden aan dat verschillende tactieken hetzelfde resultaat kunnen hebben, want ook Fulmer zond de eerste drie Nederlanders zonder pardon terug naar hun eigen dugout.

Gelukkig voor de Amerikaanse spelers en fans hoefden de spelers van Team USA zaterdagavond niet zo lang op hun eerste honkslag te wachten als vrijdagavond. Met twee nullen in de tweede inning stak Zack Collins zijn knuppel uit en sloeg hij een boogballetje dat voor de voeten van rechstvelder Rombley in het gras landde. Cordemans wist echter de derde nul eenvoudig op het bord te zetten, waardoor de wedstrijd puntloos bleef.

Meer spektakel volgde in de tweede helft van de derde inning, toen Gilmer Lampe met één man uit een linedrive naar het rechtsveld sloeg die net lang genoeg in de lucht bleef hangen voor rechtsvelder Nic Banks. Banks strekte zich uit en vloog in duikvlucht richting de bal. Vlak voor hij met een doffe klap in het gras belandde, wist Banks de bal te vangen, waardoor Lampe met lege handen bleef staan.

Intussen drong op de perstribune het besef door dat Fulmer’s slider even hard was als Cordemans’ fastball. Ter info.

Net als het middagduel, liep deze wedstrijd uit op een pitcher’s duel. Geen van beide aanvallen konden ook maar iets beginnen tegen elkaars pitching. De Amerikanen wisten nog 4 honkslagen te noteren in de eerste acht innings, de Nederlandse slagploeg kreeg geen enkele knuppel goed tegen de bal. Bij aanvang van de negende inning hadden drie Amerikaanse werpers gezamenlijk geen honkslag tegen gekregen.

Cordemans kwam de dug out niet meer uit aan het begin van de negende Nederlandse veld-inning. Zijn 8.0 innings, 3 honkslagen tegen, 4x drie slag was een typische klasse Cordemans wedstrijd. Kevin Kelly maakte zijn Honkbalweekdebuut op de heuvel voor Nederland, maar het zou niet een gedroomd debuut worden. Christin Stewart sloeg een harde honkslag onder eerstehonkman Vince Rooi door, en Stewart werd naar twee gestoten door Mark Mathias. DJ Stewart ontving opzettelijk vier wijd, maar Alex Bregman ramde een streep het buitenveld in, waardoor Christin Stewart kon scoren. Een verwarrende call van plaatscheidsrechter Brandsma, die naliet ‘safe’ of ‘uit’ aan te geven toen Stewart op zijn buik over de plaat schoof, zorgde ervoor dat catcher Gianison Boekhoudt – in de veronderstelling dat de loper de thuisplaat gemist had – achter Stewart aan naar de dugout rende om hem alsnog uit te tikken. Na de tikactie gaf Brandsma toch safe aan, maar beide Amerikaanse lopers schoven een honk op door de Boekhoudt’s achtervolgingsactie.

Deze ontwikkeling bleek zuur, want Tate Matheny sloeg beide lopers vanuit hun scoringspositie binnen, waardoor de VS met 3-0 voorkwamen. Er was nog niets verloren voor Nederland, maar op de manier zoals de Amerikanen stonden te pitchen werd het wel erg moeilijk.

Ryan Burr nam in de negende inning het werpen over van de derde VS pitcher Dillon Tate, die op zijn beurt Tyler Jay had afgelost. Hij maaide de Nederlandse slagmensen met het grootste gemak neer (2x drie slag), waardoor de gecombineerde no-hitter een feit was. Carson Fulmer, Tyler Jay, Dillon Tate en Ryan Burr werden met zijn vieren tot Players of the Game uitgeroepen, want hun unieke prestatie mocht natuurlijk niet onopgemerkt blijven. Pas de derde no-hitter in de geschiedenis van de Honkbalweek leverde een memorabele zaterdag op in Haarlem.

W: Dillon Tate (1-0)
L: Kevin Kelly (0-1)
SV: Ryan Burr (1)


 


 


© Copyright 2007-2022 XiPHiAS Photography. All rights reserved.
The material on this site may not be reproduced, distributed, transmitted, cached or otherwise used, except with the prior written permission of XiPHiAS Photography.
Template by Gavick Pro, alterations by XiPHiAS Photography.