Oranje houdt tegen Cuba lang uitzicht op een verrassing
Zelfs met vier debutanten in de line-up hield het Nederlands honkbalteam gisteren op de openingsavond van het twaalfde World Port Tournament lange tijd gelijke tred met de Cubaanse toernooifavoriet. In het Neptunus Familiestadion liep Rafael Valdez in de derde inning het – naar later bleek – enige punt van de wedstrijd binnen (0-1).
En hoewel Nederland in de resterende zeven slagbeurten niet echt veel kansen kreeg, was het minstens één keer heel dicht bij de gelijkmaker, en wie weet zelfs wel méér.
In de zesde slagbeurt – Oranje had tot op dat moment nog niet één hit ontfutseld aan de Cubaanse starter Miguel Gonzalez – gaf Eugène Kingsale met één man uit het sein tot de aanval. Zijn stootslag/honkslag bracht hem op het eerste honk, waarna Raily Legito werd uitgevangen. Twee nullen dus. Met Sidney de Jong op komst leek het de Cubaanse pitchercoach Rafael Muñoz raadzaam zijn werper en catcher even wat tips in te fluisteren. De Cubanen hebben groot respect voor de slagman De Jong, zeker sinds de World Baseball Classic van begin dit jaar waarop hij op cruciale momenten een paar belangrijke honkslagen produceerde. Extra waakzaamheid dus aan Cubaanse kant, maar dat weerhield de Amsterdammer er niet van de bal heel ver weg te slaan. Zó ver zelfs, dat het ronde ding met één stuit over de boarding in het rechtsveld dreigde te verdwijnen. Een vlaggenmast voorkwam dat.
Daar was ik niet blij mee. Ik had liever gezien dat de bal via de boarding terug in het veld was gesprongen. Dan was-ie bespeelbaar gebleven en had Kingsale op zeker gelijkgemaakt.
Sidney de Jong
Nu trad een van de zogeheten ‘groundrules’ in werking en mocht Kingsale van het eerste honk niet meer dan twee kussens opschuiven. De ‘groundrule double’ bracht Sidney zelf op het tweede honk. Bryan Engelhardt, toch een geduchte slagman, slaagde er vervolgens niet in zijn ploeggenoten over de thuisplaat te loodsen. Hij was de derde nul.
Een inning later bereikte debutant Jeffrey Arends het derde honk en probeerde bondscoach Rod Delmonico met het inbrengen van nóg twee ‘rookies’, Mark-Jan Moorman en de pas 17-jarige Nick Urbanus, een beslissing te forceren. Dat lukte niet, al deed Urbanus een verdienstelijke poging die eindigde in de huizenhoge handschoen van korte stop Yolbis Borroto. In de laatste Nederlandse slagbeurt treurde Delmonico om de meer-geluk-dan-wijsheidactie waarmee eerste honkman Ariel Borrero een line-drive van Bryan Engelhardt neutraliseerde en in één moeite door pinchrunner Martijn Meeuwis (voor Sidney de Jong) elimineerde. ‘Als die bal de hoek in was gegaan, had Martijn gescoord’, wist de bondscoach heel zeker.
Met slechts vier hits hield de Nederlandse aanvalskracht niet over. Maar daar stond tegenover dat de verdediging en – niet te vergeten – de pitching van Diegomar Markwell boven alle lof was verheven. Het enige foutje van de wedstrijd kwam nota bene op naam van Markwell zelf, toen de ‘lefty’ van DOOR Neptunus in een ultieme poging te verhinderen dat Adonis Garcia na een stootslag het eerste honk bereikte, de bal langs Jeffrey Arends smeet. Voor het overige was er weinig aan te merken op het veldspel van Oranje. De twee debutanten in de basis, eerste honkman Arends (DOOR Neptunus) en tweede honkman Zair Koeiman (L & D Amsterdam), pasten zich moeiteloos aan. In de slotfase kregen zij gezelschap van nog twee nieuwelingen, Mark-Jan Moorman (Konica Minolta Pioniers) en Nick Urbanus (L & D Amsterrdam). Geen van hen kwam tot een honkslag. Zo blijft er altijd nog wel iets te wensen over.
Bekijk en bestel de foto's van Nederland - Cuba in de gallerij.
